Wystawa „Jak działa Muzeum". Będzie okazja poznać placówkę od kuchni. I znowu zobaczyć Salę Neoplastyczną zaprojektowaną przez Władysława Strzemińskiego.

Wystawa będzie gratką dla miłośników sztuki, ale także historii naszego regionu i jego stolicy. Pokaże nam funkcjonowanie muzealnej maszyny napędzanej ludzką pracą. Będzie spojrzeniem na historię i teraźniejszość Muzeum Sztuki, ale skupi się tym razem nie na dziejach znanej na całym świecie kolekcji, ale na wszystkim tym, dzięki czemu możemy z nią obcować w ciekawej, chwytliwej formie.

Treścią wystawy będzie niewidzialna na co dzień praca wielu osób: działania konserwatorskie, badawcze, mediacyjne, logistyczne i techniczne. A prace artystek i artystów zaprezentowane na wystawie wraz z materiałami informacyjnymi i archiwalnymi dadzą nam wgląd w nieznane wcześniej aspekty działania Muzeum Sztuki, pozwolą dostrzec to, co zwykle niewidoczne.

Ilustrujące wystawę działa z kolekcji muzeum zostały tym razem wybrane decyzją pracowniczek i pracowników tworzących instytucję. Świadczą one o różnorodności ich gustów i o sposobie, w jaki perspektywa wykonywanej pracy wpływa na postrzeganie przez nich sztuki. Publiczne życie instytucji będzie się tu przeplatać z prywatnym, a muzealne zaplecze stanie się równie ważne jak sale ekspozycyjne. Bo od czasu otwarcia pierwszej ekspozycji Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej Grupy a.r. w 1931 roku Muzeum Sztuki w Łodzi jest siedzibą awangardy, a jednocześnie miejscem pracy. Wystawa da nam dostęp do wiedzy na temat jego funkcjonowania, honorując codzienną aktywność pracowniczek i pracowników.

Wernisaż w piątek, 25 kwietnia o godz. 18.00 w Muzeum Sztuki w Łodzi ms1, ul. Więckowskiego 36 - wejście od ul. Gdańskiej 43. Wystawę będzie można oglądać do 18 stycznia 2026 roku.

Po krótkiej przerwie znów będzie można zwiedzać Salę Neoplastyczną. Zostanie ona otwarta także w najbliższy piątek. Zaprojektowana przez Władysława Strzemińskiego Sala Neoplastyczna została otwarta w 1948 roku. Dwa lata później nawiązujące do neoplastycyzmu polichromie sali zamalowano, a eksponowane w niej dzieła, nieodpowiadające oficjalnej stylistyce socjalistycznego realizmu, złożono do magazynów. Salę zrekonstruowano dopiero w 1960 roku. Dokonał tego uczeń Strzemińskiego, Bolesław Utkin. Od tego momentu przez niemal pół wieku stanowiła ona centralny punkt stałej ekspozycji łódzkiego muzeum, będąc jednocześnie jednym z nielicznych przykładów sali ekspozycyjnej zaprojektowanej w oparciu o założenia awangardy.

źródło: Urząd Marszałkowski Województwa Łódzkiego

Zobacz inne wiadomości